17 oznak choroby pleśniowej (i jak rozpoznać, czy jesteś narażony na ryzyko)

Wstrząsy elektrostatyczne

Przyrost masy ciała pomimo wystarczającego wysiłku (opór przed utratą masy ciała)

Drżenie

Skurcze mięśni, stały ból nerwowy, ból stawów, ból niespowodowany zapaleniem stawów, ból „podobny do lodu”

Uporczywy ból nerwowy

Drętwienie i mrowienie

Ból brzucha, biegunka, zmiany apetytu, nudności

Nocne poty lub problemy z regulacją temperatury

Nadmierne pragnienie

Zwiększone oddawanie moczu

Metaliczny smak

Przyglądając się tym objawom, można łatwo zrozumieć, dlaczego często myli się je z typowymi objawami innych chorób.

Jednakże katastrofalne skutki działania pleśni są przedmiotem badań naukowych prowadzonych od ponad trzech dekad. Odkryto, że jest to w rzeczywistości połączenie wielu rodzajów grzybów, które rosną w postaci strzępków i rozmnażają się, tworząc maleńkie zarodniki, które wykluwają się i odlatują. Nie można ich dostrzec gołym okiem.

Pleśń rozwija się w ciepłych, wilgotnych miejscach. Dlatego może pojawić się również na przykład w miejscach takich jak Nevada i Arizona, w miejscach słabo wentylowanych lub na obszarach podatnych na powodzie lub przecieki wody.

Dlatego często pojawiają się w łazience, na słuchawce prysznica, w słabo wentylowanych pomieszczeniach i mogą przyczepiać się do mebli, książek, zwierząt domowych, butów, dywanów i papierów. Pleśń może również krążyć w systemie wentylacyjnym, dlatego zaleca się wymianę filtrów VMC co trzy miesiące.

Budynki uszkodzone przez wodę doświadczają tworzenia się złożonych kombinacji zanieczyszczeń w powietrzu i kurzu, które tworzą mieszankę toksycznych chemikaliów. Powoduje to również powstawanie toksycznych substancji, takich jak mykotoksyny, które pozostają na zarodnikach pleśni i fragmentach uwalnianych do powietrza.

Należy pamiętać, że choroba pleśni nie jest wywoływana przez pojedynczą toksynę, ale w większości przypadków pojawia się w obszarach lub budynkach uszkodzonych przez wodę.

Najnowsze badania wykazały, że zatoki mogą być częstą przyczyną przewlekłych chorób wywołanych przez pleśń.

Niestety okazuje się, że połowa budynków, w których mieszkamy, jest uszkodzona przez wodę, co prowadzi do pleśni i chorób pleśniowych u osób podatnych na nią. Biorąc pod uwagę fakt, że większość z nas spędza dużo czasu w pomieszczeniach, w biurze lub w domu, powinniśmy wszyscy nauczyć się, jak zmniejszyć wpływ tych toksyn.

Dokładniej rzecz biorąc, toksyczność pleśni zalicza się do szerokiej kategorii chorób wywoływanych przez biotoksyny i nazywa się ją również zespołem ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (SIRS).

Dr Ritchie Shoemaker, autor 8 książek na ten temat, m.in. Surviving Mold: Life in the Era of Dangerous Buildings, definiuje SRIS następująco:

Zespół przewlekłej reakcji zapalnej (CIRS) to: „ostra i przewlekła ogólnoustrojowa reakcja zapalna, nabyta w wyniku narażenia na środowisko wewnętrzne uszkodzonego przez wodę budynku, w którym bytują organizmy toksyczne, w tym, lecz nie tylko, grzyby, bakterie, promieniowce i prątki gruźlicy, a także czynniki zapalne…”.

Dr Shoemaker zauważa również, że „24% osób nie jest w stanie dać odpowiedniej odpowiedzi za pomocą przeciwciał i stanowią oni część 95% osób, które zachorowały w wyniku uszkodzeń budynków spowodowanych przez wodę”.

Dlatego teraz opiszemy rolę DNA i jego wpływ na predyspozycje do zachorowań na choroby wywołane przez pleśń.

Jak stwierdził dr Shoemaker, około 24% populacji jest genetycznie podatnych na toksyczność pleśni, ponieważ mają gen odpowiedzi immunologicznej HLA-DR.

Ciąg dalszy na następnej stronie