Po dziesięciu latach intymności z mężem, w Wigilię pozwoliłam sobie na zdradę… Oto, jak się wtedy czułam.

Kiedy codzienne życie bierze górę, a czułość staje się rzadkością, niektórzy ludzie zaczynają zadawać sobie prawdziwe pytania. Tak jest w przypadku 51-letniej Rebekki, która od dwudziestu lat żyje w związku małżeńskim ze swoim 70-letnim mężem. Choć na papierze ich życie może wydawać się idealnie zrównoważone – wygodny dom, niezależne dzieci, stabilizacja – rzeczywistość emocjonalna jest zupełnie inna.
Przez dziesięć lat nie było już czułych gestów, spontanicznych wybuchów emocji, wspólnych chwil. Ich więź przerodziła się w serdeczne, ale pozbawione intymności współżycie . „Nie czuję już bliskości emocjonalnej ani fizycznej” – zwierza się. Pomimo wielokrotnych prób odbudowania więzi, jej partner pozostaje obojętny na jakąkolwiek potrzebę pojednania .

Niewidzialna, ale ciężka samotność

Jednakże Rebece niczego materialnie nie brakuje. Jednak głęboko w sercu  pozostaje pustka emocjonalna . Czuje się samotna, jakby odcięta od swojego związku.  „Mam 51 lat i nie chcę już tak żyć” –  wyjaśnia. Obserwację tę czyniła powoli, obserwując jak lata mijają bez zmian.

W obliczu tego uporczywego braku podejmuje nieoczekiwaną decyzję:  rejestruje się na dyskretnym portalu randkowym , w nadziei na znalezienie odrobiny uwagi i czułości.

Spotkanie, które budzi zapomniane emocje

Po kilku nieudanych próbach nawiązania kontaktu poznała 46-letniego mężczyznę, który również szukał szczerości. Połączenie między nimi jest natychmiastowe:  naturalne dialogi, znaczące spojrzenia, uważne gesty . Rebecca na nowo odkrywa uczucie, które myślała, że ​​zanikło: poczucie, że jest widziana, słuchana i pożądana taka, jaka jest.

Wyznaje, że wspólne chwile przywracają jej pewność siebie.  „Znalazłam pewną równowagę, chociaż ta sytuacja jest daleka od ideału” –  przyznaje.