Syn oddał matkę do domu opieki i odwiedzał ją tylko okazjonalnie.

Po bolesnej stracie mężczyzna podejmuje przede wszystkim praktyczną decyzję: przenosi matkę do domu spokojnej starości. Odwiedza ją od czasu do czasu, roztargnionymi, jakby wypełniając obowiązek. Ale pewnego dnia telefon wywraca wszystko do góry nogami. To, co odkryje przy łóżku matki, wstrząśnie jego światopoglądem… a może i twoim.

Kiedy komfort staje się luksusem, który zaniedbujemy

To znana sytuacja: syn powierza swoją matkę domowi opieki po zaginięciu ojca. Mieszka tam spokojnie, bez narzekań. Odwiedza ją od czasu do czasu. Rutyna się zadomowiła. Aż do dnia, w którym dzwoni telefon:  jego matka jest w stanie krytycznym.  On spieszy się.

A tam, przy jego łóżku,  nie mówi o bólu ani żalu.  Mówi o… wentylatorach i lodówkach.

„Mamo, dlaczego mówisz mi to dopiero teraz?”

Zaskoczony syn zastanawia się: po co poruszać ten temat, skoro może być za późno? Matka odpowiada mu, a jej słowa są  prawdziwą lekcją życia.  Mówi, że znosiła upał, głód, brak wygody, nigdy nie narzekając. Ale dziś boi się…  boi się, że później on również tego doświadczy.  Że jego własne dzieci  powtórzą ten sam schemat.

I nagle wszystko staje się jasne: to, co ona wyraża,  to nie skarga , to ostrzeżenie. To, czego ona chce, nie jest dla niej samej.  To dla niego. Aby nie musiał przechodzić przez to, przez co ona przeszła.

Cichy strach, który odczuwa wielu

To świadectwo rozbrzmiewa jak echo  dyskretnego, ale powszechnego dyskomfortu  : starzenia się, samotności i sposobu, w jaki patrzymy na naszych starszych. Ta matka, przywołując kilka codziennych przedmiotów,  stara się chronić swojego syna przed przyszłością, której się boi.

Jego przesłanie jest jasne:

„Dbaj o siebie dziś, bo jutro to ty możesz potrzebować opieki”.