Biedronka, ważka, świetlik… wszystko, co musisz wiedzieć o małych letnich owadach

W słoneczne dni łąki, ogrody i pola wypełniają się znanymi małymi stworzeniami, które fruwają i biegają we wszystkich kierunkach. Wśród nich kilka owadów wyróżnia się wyglądem, zachowaniem lub symboliką. Te czasami dyskretne stworzenia odgrywają zasadniczą rolę w naszych ekosystemach i często są otoczone legendami i popularnymi pseudonimami. Oto niektóre z tych fascynujących stworzeń, które zadziwiają młodych i starych.

Biedronka, zwana bestią Boga
Biedronka, zwana także „bestią Boga”, to prawdopodobnie jeden z najbardziej lubianych owadów. Na świecie żyje prawie sześć tysięcy gatunków biedronek, ale w naszych szerokościach geograficznych najczęstsze mają pięć lub siedem czarnych plam na czerwonej skorupie. Według niektórych tradycji biedronki pięciopunktowe symbolizują rany Chrystusa, natomiast biedronki siedmiopunktowe symbolizują siedem sakramentów lub siedem dni tygodnia w wierze katolickiej. Te wierzenia religijne przyczyniły się do nadania temu maleńkiemu stworzeniu przydomków takich jak „Bestia Boga”, „Krowa Boga”, a nawet „Koń Dziewicy”.

Biedronka jest ceniona nie tylko ze względu na swój wygląd, ale także ze względu na jej kluczową rolę w ogrodach. Rzeczywiście żywi się mszycami i innymi pasożytami szkodliwymi dla roślin. Dlatego ogrodnicy uważają ją za cennego sprzymierzeńca w walce ze szkodnikami. W niektórych regionach Francji, takich jak Szampania i Morvan, znana jest również pod nazwami „catherinette” lub „barboulotte”. Te czułe przezwiska odzwierciedlają użyteczność biedronki, która oprócz tego, że jest urocza, jest owadem niezbędnym do ochrony naszych terenów zielonych.
Ważka, elegancki mięsożerca
Ważka to kolejny owad, obok którego nie można przejść obojętnie, szczególnie w pobliżu zbiorników wodnych. Wyposażony w cztery przezroczyste i żylaste skrzydła, leci z gracją i zwinnością, zdając się unosić nad zbiornikami wodnymi. Anatom Georges Cuvier jest twórcą nazwy „ważka”, którą nadał temu owadowi w 1798 roku. Termin ten pochodzi od łacińskiego słowa „libella”, co oznacza „poziom”, w odniesieniu do regularności jego lotu.

Podgatunek ważki, „dziewczyna”, można rozpoznać po szczególnie wydłużonym odwłoku. Chociaż jego sylwetka jest elegancka, bliższa obserwacja ujawnia duże, wyłupiaste oczy i przeżuwający aparat gębowy, charakterystyczny dla dzikiego mięsożercy. Rzeczywiście ważka jest dużym konsumentem owadów, co czyni ją groźnym drapieżnikiem pomimo jej kruchego i delikatnego wyglądu.

Świetlik, ten błyszczący świetlik
W letnie noce nierzadko można zobaczyć małe światełka błyszczące w powietrzu lub w pobliżu krzaków. Te punkty świetlne to tak naprawdę świetliki, chrząszcze zdolne do bioluminescencji. Ich przydomek „świetlik” pochodzi od ich zdolności do wytwarzania światła w wyniku reakcji chemicznej zachodzącej w ich ciele.
Pisarz Dante Alighieri w swoim słynnym dziele Boska komedia nazwał to stworzenie „lucciola”, co po włosku oznacza „małe światło”, które w XVIII wieku przekształciło się w „świetlik” w języku francuskim. Światło, które emituje, może być żółte lub zielone i różni się w zależności od płci i gatunku. Samce wykorzystują te błyski światła, aby przyciągnąć uwagę samic, które często nie mogąc latać, reagują sygnałami świetlnymi. Zjawisko to fascynuje obserwatorów od wieków, a świetlik pozostaje poetyckim symbolem tajemniczej natury.

ciąg dalszy na następnej stronie