Kiedy zobaczyłem moje dziecko, chciałem zostawić moją żonę…

Dzień, w którym Marcus został ojcem, miał być najszczęśliwszym dniem w jego życiu. Ale gdy odkryła swoje dziecko, jej serce się załamało. Dziecko, na które czekał z taką miłością, wcale nie było do niego podobne. W jego wnętrzu narastała tępa wściekłość, a jedną myśl nie dawała mu spokoju: czy Elena, jego żona, go zdradziła?

Podstępna wątpliwość

Marcus i Elena byli silną parą, połączoną głęboką miłością. Od dawna marzyli o tym dziecku. Dlaczego więc Elena nie pozwoliła mu być obecnym przy porodzie? Ta prośba, którą niechętnie przyjął, teraz wydała mu się podejrzana.

Kiedy lekarz w końcu zawołał go, żeby zobaczył swoje dziecko,  aż mu dech zaparło . Niemowlę, które Elena trzymała w ramionach, miało zaskakująco bladą skórę, blond włosy i jasnoniebieskie oczy. Nie ma to z nim nic wspólnego.

—  Czy to żart?  wyszeptał, nie odrywając wzroku od dziecka.

Elena, wyczerpana, ale czuła, spojrzała na niego.

— Marcus, mogę ci wszystko wyjaśnić…

Ale już nic nie słyszał. Wątpliwości zamieniły się w pewność: to nie było jego dziecko.

Niepokojący znak

Gdy miał już odejść, wściekła Elena delikatnie wzięła go za rękę.

—  Przyjrzyj się uważnie , szepnęła.

Delikatnie podniosła stopę dziecka. Marcus zmarszczył brwi. Na prawej kostce niewielkie znamię w kształcie półksiężyca.  Tę samą, którą on sam nosił, odziedziczoną po ojcu.

Jego świat się zawalił. Jak to było możliwe?

— Marcusie, Elena kontynuowała,  jest coś, o czym nigdy ci nie mówiłam…