Wierzenia i przesądy: skupmy się na czarnym kocie

Średniowiecze: kiedy kot staje się podejrzany

Jednak ten pozytywny wizerunek uległ zmianie w średniowieczu, w okresie polowań na czarownice. Kościół dążył wówczas do wykorzenienia powszechnych przekonań, postrzeganych jako sprzeczne z jego autorytetem. W 1233 roku oficjalny tekst, bulla  Vox in Rama , powiązała czarnego kota z praktykami uważanymi za satanistyczne.  Od tamtej pory postrzegano go jako zwierzę złowrogie , podejrzewane o powiązania z siłami okultystycznymi. Skutek? Był prześladowany, a czasem nawet palony lub zrzucany ze szczytów wież, tylko ze względu na swój kolor.  Stygmatyzujący wizerunek, który miał zniknąć dopiero po wiekach.

Kiedy (również) stanie się talizmanem

Na szczęście  czarny kot nie zawsze był symbolem negatywnym.  W Bretanii legenda opowiada o „kocie-pieniądzu”, który, jak wierzono, przynosił domostwo. W Wielkiej Brytanii żeglarze zabierali go ze sobą, wierząc, że ochroni ich przed sztormami.  Jak to często bywa, symbolika różni się w zależności od regionu… i epoki.

Dzień, w którym należy go kochać i chronić

Stare wierzenia wciąż pokutują. Według RSPCA (brytyjskiego odpowiednika SPA),  adopcja czarnych kotów zajmuje więcej czasu niż innych.  Niektóre schroniska tłumaczą nawet, że w mediach społecznościowych są uważane za mniej „fotogeniczne”… Stąd ustanowienie, 17 sierpnia,  Dnia Doceniania Czarnych Kotów . Cel?  Zwrócenie uwagi na te koty i zapewnienie im w końcu miejsca, na które zasługują.