Babcia spojrzała ze złością na wnuka i powiedziała zimnym głosem: „Idź”. Opuść mój dom. Nie chcę cię tu już nigdy widzieć.

Babcia spojrzała ze złością na wnuka i powiedziała zimnym głosem:
„Idź”. Opuść mój dom. Nie chcę cię tu już nigdy widzieć.
Dziadek, zaniepokojony, wtrącił się:
„Ale co ty robisz?” Dlaczego tak się zachowujesz? Ten chłopiec to nie tylko twój wnuk… On jest dla ciebie jak syn. Ty go wychowałeś.
Ale staruszka pozostała głucha na jego słowa.
Sąsiedzi, którzy byli świadkami zdarzenia, byli oszołomieni. Ta niegdyś łagodna i kochająca kobieta teraz przepędzała dziecko bez żadnego wyjaśnienia.
Chłopiec nie miał innego wyjścia, jak odejść.
Po drodze spotkał swojego najlepszego przyjaciela i opowiedział mu wszystko.
— Czy otrzymałeś chociaż swoje małe miesięczne kieszonkowe? zapytał ten ostatni.
— Nie… Moja babcia wyrzuciła mnie z domu bez niczego — odpowiedział chłopiec łamiącym się głosem.
„Chciałbym ci pomóc… ale nie mogę nic zrobić” – powiedział jego przyjaciel, zanim odszedł.
Poszedł więc do domu innego towarzysza.