Pewnego dnia młody mężczyzna postanowił przenieść swoją matkę do domu spokojnej starości, gdzie odwiedzał ją tylko okazjonalnie.

Decyzja podjęta zbyt szybko

Wszystko zaczęło się kilka lat wcześniej, kiedy zmarł jego ojciec. Przytłoczony obowiązkami i zdezorientowany żalem, jedyny syn podjął trudną decyzję:  oddał matkę do domu opieki . Komfortowy, dobrze oceniany obiekt położony kilka kilometrów od domu. Przysiągł, że będzie ją odwiedzał co tydzień. Jednak, jak wielu innych, zaczął rozkładać wizyty w czasie. Dni się dłużyły, obietnice legły w gruzach.

Ostatnie wezwanie, ostatnie życzenie

Pewnego ranka odebrał szokujący telefon od kierownictwa placówki. Stan zdrowia jego matki znacznie się pogorszył. Chciała z nim porozmawiać jeszcze raz. Z ciężkim sercem i poczuciem winy wskoczył do samochodu.

Gdy dotarł do jej łóżka, był zaskoczony spokojem matki. Uśmiechnęła się delikatnie, jakby nadal dźwigała cały świat na swoich barkach, lecz bez goryczy. Potem zwróciła się do mnie z niespodziewaną prośbą:  o przekazanie domowi opieki wentylatorów i małych lodówek  dla pozostałych pensjonariuszy.